Semasa Sultan
Muhammad Shah menjadi raja (1826-1857), baginda menyerahkan daerah lembah
Sungai Klang kepada putera sulungnya, Raja Sulaiman. Apabila mendapati Raja
Sulaiman tidak berusaha memajukan kawasan tersebut, baginda telah menyerahkan
daerah tersebut kepada menantu saudaranya, iaitu Raja Abdullah bin Tunku
Jaafar. Tindakan Sultan Muhammad menimbulkan bantahan daripada Raja Mahadi,
putera Raja Sulaiman., yang berpendapat beliau yang lebih berhak menerima
warisan ayahnya.
Raja Abdullah
berusaha untuk membangunkan daerah tersebut – beliau pergi ke Melaka dan
berjaya memperoleh pinjaman sebanyak $30,000 daripada dua orang tauke, Chee Yam
Chuan dan Lim Say Hoe. Raja Abdullah juga membawa masuk buruh-buruh Cina untuk
mengerjakan lombong-lombong yang baru dibuka. Menjelang tahun 1859, bijih timah
yang dikeluarkan itu dieksport ke NNS. Beliau memperoleh pendapatan yang lumayan
dari jualan bijih timah dan cukai-cukai daripada bijih timah. Menjelang tahun
1860, terdapat kira-kira 100,000 orang Cina di negeri-negeri di pantai barat
Tanah Melayu (tertarik oleh kejayaan usaha perlombongan).
---
References:
Ruslan Zainuddin. (2004). Sejarah Malaysia. Kursus
Komprehensif Fajar Bakti. 2e
No comments:
Post a Comment